Temmuz 1993, birçok Hizmet gönüllüsünün hayatlarının dönüm noktasıdır. Gayri o güne kadar cami kürsülerinden dinlenen vaazları hayata geçirme zamanı gelmişti. Hocaefendi’nin bütün konuşmalarını cem etme imkânımız olsaydı ve hepsini konsantre haline getirip özünü sıkabilseydik, içinden Allah sevgisi, Resûlullah (s.a.s.) ve Ehl-i Beyt aşkı, sahabenin dinimizi yayma adına gösterdiği diğerkâmlıkları ve onların metafizik gerilimleri, emr-i bi’l-maruf-nehy-i ani’l-münker ve dinimizin bize emrettiklerini hayatta tatbik etme. Ve HİCRET DUYGUSU. Efendimizin (s.a.s.): “Benim adım güneşin doğup battığı her yere ulaşacaktır.” hadisini bir müjde, daha da ötesinde bize verilen bir emir olarak telakki etmemiz gerektiği çıkardı.
