Her ne kadar tıp uzmanları, içinde bulundukları dönemin sağlamış olduğu imkanlar çerçevesinde bu salgın hastalıkların zararını en alt sınırlara çekmek için değişik arayışlar içine girmiş ve çözüm tekliflerinde bulunmuş olsalar da fotoğrafın bütünü bize bu tür âfetlerle karşılaşan beşerin her dönemde büyük bir şok ve acziyet yaşadığını ve adeta çaresizlik içinde kıvrandığını göstermektedir. Hâl-i hazırda bütün dünyayı esareti altına almış ve aylardır devam etmekte olan virüs karşısında insanlığın durumu da bu acz halinin apaçık bir resmi ola“rak karşımızda durmaktadır.
İşte sebeplerin sukût ettiği, insanın kendisini büsbütün acz u fakr ve ızdırar içinde gördüğü böyle zor durumlarda onun imdadına dualar yetişmektedir. Dualar, özellikle çarelerin tükenmiş gibi göründüğü ya da gerçekten tükendiği durumlarda ayrı bir kıymet ve ehemmiyet kazanırlar. Duanın, Müsebbibü’l-Esbâb olan Cenab-ı Hakk’a sebepler üstü teveccühün ünvanı olması da onun bu yönüne dikkatleri çekmektedir. O Müsebbibü’l-Esbâb ki Üstad Bedîüzzaman’ın ifadesiyle her şeye eli yetişir, ızdırar halindeki kulunun her bir arzusunu yerine getirebilir, aczine merhamet eder, fakrına medet eyler.
